به گزارش روابط عمومي اتاق تعاون خراسان رضوي؛ به نقل از ايسنا، حجت الاسلام والمسلمين دكتر حسن روحاني، در پيام نوروزي به مناسبت حلول سال ۱۴۰۰، با بيان اينكه اين زمستانِ سختي و رنج؛ با پايانِ زمستانِ طبيعت، رو به پايان است، تاكيد كرد: نسيم نوروزي، امسال نويدبخشِ آغازِ فصل شكوفائي، پيروزي و پيشرفت، در دفترِ ملت ايران است. به فضل خداوند، به شكرانه‌ي اين صبر و مقاومت، همه چيز براي دوراني سرشار از شكوفايي و سازندگي و رونق و بهروزي براي ايرانيان، فراهم آمده است.
متن پيام نوروزي رئيس جمهور به اين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
يا مقلب القلوب و الابصار؛ يا مدبر الليل و النهار؛ يا محول الحول و الاحوال؛ حوّل حالنا الي اَحسن الحال
آغاز سال ۱۴۰۰ را به همه مردم بزرگ ايران، از پير و جوان؛ زنان و مردان به ويژه پرستاران و پزشكان، و همه كادر درمان؛ كشاورزان و كارگران؛ رزمندگان و مرزبانان و همه ايران دوستان در سراسر جهان تبريك عرض مي‌كنم.
ايام نوروز امسال را كه در ميانه دو روز بزرگ شادي آفرين، زادروز سالار شهيدان ابي عبدالله الحسين(ع) و ميلاد وليعصر، امام زمان (ارواحنا له‌الفدا) قرار گرفته را به فال نيك مي‌گيرم و با عرض ادب به پيشگاه امام عدل و اميد، اين ايام فرخنده را به رهبر معظم انقلاب، مراجع عظام تقليد و همه مسلمانان، تهنيت مي‌گويم.
امسال، پايان زمستانِ طبيعت، و آغازِ هنگامه‌يِ نور و گرما و شكوفايي و سرسبزي طبيعت؛ با پايانِ دوراني، سخت و دشوار از تاريخِ حيات ملّت ايران هم‌زمان شده است. سه سال جنگ تحميلي اقتصادي بي‌رحمانه و ظالمانه بر عليه ملّت ايران؛ جنگي كه، هيچ ملّتي در تاريخ معاصر، مشابه آن را تجربه نكرده بود، با ايستادگي اين ملت، رو به پايان خواهد بود.
در كنار سختي و دشواري جنگ اقتصادي، در سالِ گذشته، ملّت ايران همچون ساير ملّت‌ها با ويروسي خطرناك، مواجه شد كه دشواري تحريم و جنگ اقتصادي را براي ايرانيان دوچندان كرد. ملّت ايران در حالي به نبرد با كرونا وارد شد كه نه تنها از كمك‌هاي معمول جهاني براي مبارزه با اين همه‌گيري محروم بود، بلكه حتّي امكان دسترسي به ثروت‌هاي خود نيز در بانك‌هاي خارجي را، نداشت. افت شديد قيمت نفت و تحريم نفتي، شرايط را به‌گونه‌اي رقم زد كه سال ۱۳۹۹ از نظر درآمدهاي نفتي، بدترين سال در ۶۰ سال گذشته بود. من در طول ۴۲ سالي كه از پيروزي انقلاب مي‌گذرد، از نظر تنگنا و محدوديتِ اقتصادي، سالي به سختي و دشواري سال ۱۳۹۹، به ياد ندارم.
امّا از سوي ديگر؛ اين فصلِ دشوار و سرد، و اين ابتلاي بزرگ، و پيكار هم‌زمان در چند جبهه‌ي مختلف؛ به دليل حماسه‌ي صبر و ايستادگي و تدبير ملّت ايران تبديل به فصلي درخشان و پرافتخار در تاريخ ايران شد.
عظمت اين حماسه را زماني مي‌توان دريافت، كه بدانيم دشمن بدخواه ما، چه هدفي را دنبال مي‌كرد و چه نقشه‌اي براي ايران عزيز، كشيده بود. آنان همچنانكه با بي شرمي، از فشار حداكثري سخن مي‌گفتند، با تمام توان، به دنبال فروپاشي اقتصاد ايران بودند. البته اين فشار، در زندگي مردم، با رنج فراوان احساس شد، ولي مردم ما را از پاي درنياورد. آنها ضربه زدند ولي قطعاً به هدف خود نرسيدند. و همّوا بما، لم ينالوآ. در نهايت، آنها رفتند و ايران ماند. اقتصاد ايران ماند و باليد و بر توان خود افزود. مردم ايران ماندند و حماسه مقاومتِ بي‌نظير اين ملت، در تاريخ ملتها جاودانه شد. در سالي كه اقتصاد جهاني، كاهش توليد با نرخ منفي ۳.۴ درصد را تجربه كرد و بسياري از اقتصادهاي قدرتمند جهان، نرخ‌هاي منفي ۵ درصد تا منفي ۱۰ درصد را در كارنامه خود ديدند، به رغم كرونا و جنگ تحميلي اقتصادي، رشد مثبت ۲.۲ درصد را در كارنامه درخشان خود ثبت كرد و مردم ما، در پنجشنبه‌هاي افتتاحِ هر هفته، جلوه‌هاي جهش توليد در پرتو تدبير و اميد را شاهد بودند. اين افتتاح‌ها، همه دستاورد گشايش‌هايي بود كه در سايه تعامل سازنده با جهان، به دست آمده بود و بهره‌گيري از درآمدهاي نفتي در صندوق توسعه ملي امكان اين سرمايه‌گذاري‌هاي زيرساختي و اشتغالزا را فراهم آورده بود.
در تنگناي معيشتي اين ايام، جلوه‌هاي همدلي و دستگيري و كمك‌هاي مؤمنانه ايرانيان، بار ديگر عمق همبستگي و پيوستگي اين ملّت را به تصوير كشيد. در ايام همه‌گيري، بلوغ و مسئوليت‌پذيري اجتماعي ملت ايران در رعايت شيوه‌نامه‌هاي بهداشتي و تغيير سبك زندگي، به عنوان يكي از جلوه‌هاي مدنيّت ايراني، جلوه‌گر شد.
در امر بهداشت و درمان، خانواده‌ي بزرگِ بهداشت و درمان، حماسه‌ها آفريدند و فداكاري‌ها كردند و شهداي فراواني تقديم نمودند. در توليد تجهيزات پزشكي و دارو و واكسن، دانشمندان و مهندسان و كارآفرينان و شركت‌هايِ دانش‌بنيان، خوش درخشيدند و مايه سربلندي ملّت ايران شدند.
خداوندِ بزرگ را شاكريم كه اين زمستانِ سختي و رنج؛ با پايانِ زمستانِ طبيعت، رو به پايان است. نسيم نوروزيِ امسال نويدبخشِ آغازِ فصل شكوفائي و پيروزي و پيشرفت، در دفترِ ملت ايران است. به فضل خداوند و به شكرانه‌ي اين صبر و مقاومت، همه چيز براي دوراني سرشار از شكوفايي و سازندگي و رونق و بهروزي براي ايرانيان، فراهم آمده است.
امروز، بدخواهان اين ملّت، در آن سوي جهان، با رسوايي و بدنامي از كرسي قدرت به زير افتادند، در حالي كه ملّت ايران، سرو قامت، سرافراز و سرزنده‌تر از هميشه، به استقبال بهارِ طبيعت و بهارِ زندگي آمده است.
امروز دشمنان ملّت اعتراف كرده‌اند كه با زبانِ زور و تهديد و تحريم نمي‌توان با ملت بزرگ ايران سخن گفت. لذا، پس از سه سال شكست، ناچارند دوباره به مسير تعاملِ سازنده با ملت ايران بازگردند.
امروز ملّت ايران در حالي به استقبال بهار طبيعت و بهار زندگي آمده است كه سرمايه‌هاي ارزشمندي كه در اين هشت سال اندوخته است، پشتوانه و توشه‌ي راه او در دوران گشايش و شكوفايي خواهد بود.
در اين هشت سال، در عرصه‌ي سياست بين‌الملل، سرمايه‌ي سياسي ارزشمندي اندوختيم كه ثمره‌ي آن، پيروزي‌هاي پياپي در سازمان ملل و شوراي امنيت و دادگاه لاهه بود. امروز ارتباط گسترده و عميق و راهبردي با جهان داريم و دشمنان ما در مواضعي كه بر عليه ما دارند، منزوي و ناتوانند.
در اين هشت سال، علي‌رغم اينكه همواره از نظر منابع مالي در تنگنا بوديم، گام‌هاي بزرگ و تاريخي در توسعه‌ي زيرساخت‌هاي مورد نياز توسعه كشور برداشتيم. در توليد گاز و گازرساني، در پالايش نفت و پتروشيمي، در صنعت برق و آب، ارتباطات و اينترنت؛ سلامت، شركت‌هاي دانش بنيان جهش‌هاي بزرگ و تاريخي رخ داده تا مسير توسعه‌ي كشور در دوران گشايش و شكوفايي هموار گردد.
در اين هشت سال، كشاورزي و صنعت، و بخش خدمات ما مسير تكامل و بلوغ را طي كردند و آماده‌اند تا در دوران جديد، با قدرت و توان بيشتر وارد رقابت در بازارهاي جهاني شوند.
در اين هشت سال، ايران از وضعيت نياز به واردات بنزين و گازوئيل، به موقعيت صادركننده؛ و در گندم و برنج و شكر در مرز خودكفايي قرار گرفته است؛ و بر پايه‌ي اين زيرساخت‌ها، كشور در آستانه‌ي ورود به يك دوره‌ي شكوفايي و رونق و ثبات اقتصادي قرار گرفته است و از سال ۹۹ آب ، برق و گاز براي خانواده‌هاي كم مصرف كه قاعدتاً كم درآمد هم هستند مجاني شد.
ما در سال‌هاي ۹۳ تا ۹۶، به مدّت چهار سال، با هم، چنين تجربه‌اي داشتيم. دوره اي كه در آن، پس از ركود عميق، شاهد بازگشت رشد و شكوفايي اقتصادي بوديم و حتّي در سال ۱۳۹۵، ايران بالاترين رشد اقتصادي جهان را كسب كرد. دوره‌اي كه تورم به‌طور متوسط ۱۱.۵ درصد و در بيشتر اوقات تك‌رقمي بود. دوره اي كه بالاترين ركوردِ سالانه افزايش اشتغال خالص را ثبت كرد. چنين سطحي از ثبات اقتصادي در چهار دهه اخير در كشور، تجربه نشده بود.
اين تجربه به ما نشان داد كه ملّت ايران قادر است در دوره‌ي گشايش و شكوفايي، در دهه‌ي اوّلِ قرن پانزدهم، به ثبات اقتصادي و تورم تك رقمي پايدار و رشد اقتصادي پايدار دست يابد. بي‌ترديد، اين هدف در دسترس ملت ماست.
ولي دستيابي به اين هدف، نيازمند ترسيم دقيقِ واقع بينانه و اميدوارانهِ افق آينده كشور است. ما با تكيه بر آنچه توانسته‌ايم، مي‌گوئيم كه؛ مي‌توانيم. دستاوردهاي ما، پيش روي همه آن كساني است كه از ديدن حقيقت نمي‌هراسند و از وحشت روشنائي، به تاريكي و سياهي و سياه‌نمايي نمي‌گريزند. اما تحقق اين هدفِ روشن، نياز به تفاهم ملي و توافق بر سر اين سرنوشت مشترك دارد.
لازمه‌ي دستيابي به اين هدف، مشاركت همه‌ي ايرانيان در فرايند توسعه است. جذب سرمايه، اقتصاد دانش‌بنيان و تقويت شركت‌هاي دانش‌بنيان بايد محور توسعه ما باشند. زنجيرها بايد از پاي فعالان اقتصاديِ بخش خصوصي باز شود. بنگاه‌هاي اقتصادي عمومي و دولتي بايد راه را براي مردم و بخش خصوصي واقعي باز كنند و به نفع آنها صحنه‌ي بنگاه‌داري و كسب‌وكار را ترك كنند. در اين صورت، سرمايه‌گذاري، توسعه مي‌يابد، اشتغال پايدار مي‌گردد و رفاه عمومي، بهبود مي‌يابد. اين بايدها، تكرار شعارهاي ناشدني نيست. تجربه چهارساله ۹۳ تا ۹۶، بهترين شاهد براي امكان‌پذير بودن اين بايدها است. چهارسالي كه ثابت كرد در اين كشور و در اين نظام، مي‌توان با تدبير و تعامل، مسير غيردقيق را تصحيح كرد، روند درست را بازسازي نمود، و ناممكن‌ها را ممكن ساخت.
لازمه‌ي دستيابي به اين هدف، تعامل سازنده با جهان است. ايران مي‌تواند وارد پيمان‌هاي تجاري منطقه‌اي و جهاني شود. ايران مي‌تواند كانون جذب سرمايه‌گذاران بين‌المللي باشد. ايران مي‌تواند جذابترين فضا براي بهره‌گيري از دانش و سرمايه‌ي ايرانيان در سراسر جهان باشد و ايران مي‌تواند تجارت گسترده و عميق و پايدار با جهان داشته باشد.
و بالاخره، شرط لازم براي دستيابي به اين اهداف، مشاركت فعالانه و مسئولانه‌ي تك‌تك ايرانيان در عرصه‌ي تعيين سرنوشت است.
من به‌عنوان فرزند اين ملت بزرگ، كه از نوجواني و از آغاز نهضت اسلامي در سال ۱۳۴۱ تاكنون، قريب به شصت سال است كه در عرصه‌هاي مختلف سياسي و مسئوليت‌هاي گوناگون در خدمت اين ملت بزرگ بوده‌ام و سرد و گرم و فراز و فرودهاي تاريخ اين ملّت را، از نزديك لمس كرده‌ام، باور دارم كه راه پيشرفت و گشايش و اصلاح امور در اين كشور، تنها و تنها از جاده‌ي مشاركت و انتخابات مي‌گذرد.
مردم‌سالاري يك سرمايه‌ي ملّي است و بايد به‌دور از يأس‌ها و هراس‌ها، و با كنارگذاشتن دلگيري‌ها و اختلاف نظرها، با نگاهي راهبردي به آينده، آن را پاسداري كنيم.
اين مردم هستند كه مي‌توانند شكوفائي يا پژمردگي را انتخاب كنند. اين مردم هستند كه مي‌توانند پيشرفت يا توقف را برگزينند. هيچ كس جز مردم ايران، نمي‌تواند سرنوشت اين ملت را رقم بزند. اين اراده الهي است كه تغيير وضعيت در هر جامعه‌اي را، به تغيير در روح و جان آنها پيوند زده است.
كه إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَومٍ حَتَّي يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِم
انتخابات پرشور و با مشاركت حداكثري، پيش‌نياز و پيش‌شرط قطعي تحقق آرزوهاي ملت ايران در دهه‌ي اول قرن پانزدهم خواهد بود.
و اينك نوروز پيروز فرا رسيده است. نوروزي كه در فرهنگ بلند و بالنده ايرانيان، هم نماد شكوفائي و سرزندگي است و هم نماد اعتدال بهاري است. مردم ايران، هميشه اعتدال را ستوده‌اند و به استقبال شكوفائي رفته‌اند. در نظام اجتماعي و سياسي خود هم، هر زمان، حكمرانيِ همراه با اعتدال و خردمندي را تجربه كردند، پيش رفته‌اند و هر جا، در هجوم غارتگران و زورگويان و افراطي‌گرايان قرار گرفتند، پژمرده شدند.
سال آينده، سال دسترسي گسترده مردم به واكسن و مهار كرونا، و سال بهره‌گيري از مقاومت ۳ ساله و پايان تحريم‌ها خواهد بود. ما يك بار تحريم را شكست داديم و مطمئنا در كنار همديگر بار ديگر تحريم را شكست خواهيم داد.
در آغاز سال ۱۴۰۰، من اميدوارتر از هشت سال پيشم. چون هشت سال پيش، ما نه اين تجربه پُرافتخار ۴ سال شكوفائي اقتصادي و تعامل جهاني، و نه ۳ سال مقاومت در جنگ اقتصادي را داشتيم. بسيار اميدوارم كه با حضور آگاهانه و آزادانه مردم، در تعيين سرنوشت خود، سال ۱۴۰۰، كه سال پايان قرن چهاردهم است، پايان بخش سختي‌ها و آستانه شكوفائي‌ها باشد و راه را براي قرن نو كه قرن تجديد عزت ملّت ايران است، بگشايد و عرصه را براي پيشرفت شايسته ملت ايران بگستراند. و جهان، خود را براي ظهور آن عدل گستر و منجي بزرگ بشريت آماده‌تر نمايد.